Wat is er aan de hand?
Al sinds 2010 is achter de schermen sprake van herontwikkeling ter plaatse van drie voormalige vila’s
die een historische en beeldbepalende samenhang met de omgeving en de pleinruimte van de
Kurhausweg in de zichtlijn op het Kurhaus vormden. Zogenaamd omdat zij na jarenlange leegstand
bouwvallig zouden zijn, werd in 2018 tot sloop zonder nieuwbouwplan overgegaan in weerwil van de
cultuurhistorische nota die behoud adviseerde.
Bewust was niet op instandhouding van dit erfgoed gehandhaafd, de sloop was slechts tegen
woningkrakers bedoeld. Door nu zeven jaar nadien te beweren dat nieuwbouw eindelijk hoognodig is,
betekent dat een zelfveroorzaakte urgentie door falend gemeentebeleid wordt aangegrepen om een
ondoordacht en strijdig met vastgesteld beleid massaplan te faciliteren.
Stuitend gebrek aan informatie
Tot nu ervaren bewoners en belanghebbenden een stuitend gebrek aan transparantie en participatie
vanuit het College. Het publiek is bewust steeds in het ongewisse gelaten. Voorstellen vanuit
bewoners(organisaties) voor betere participatie en onderzoek naar betere plannen of oplossingen voor
te verwachten desastreuze gevolgen voor onze leefomgeving èn voor het unieke en beschermde
stadsbeeld als entree van onze badplaats worden door de gemeente achteloos terzijde geschoven. Met
vragen en bezwaren van omwonenden is niets gedaan; men verschuilt zich achter eenzijdig
vastgestelde en zorgvuldig geregisseerde procedures en een dito planuitwerkingskader, terwijl de
agenda van de ontwikkelaar en College bepalend zijn.
Slechte beslissingen
Het proces wordt vanaf het begin (in 2010 !) gekenmerkt door een reeks slechte en onduidelijke
besluiten. In weerwil van het conserverende bestemmingsplan zijn minstens tien plannen met
hetzelfde ruimtevullend volume met maximale hoogte gepasseerd. Steeds bleek dat onhaalbaar en
ongewenst. En nu wordt toch weer hetzelfde geprobeerd waarbij dezelfde massa dankzij wonderlijke
architectuur minder zichtbaar zou moeten lijken.
Zo is geen sprake van een zorgvuldige en terughoudende inpassing van een plan in de kleinschalige
woonomgeving. Zoals de Haagse Woonvisie benadrukt, gaat dat heel begrijpelijk vóór het zo vol
mogelijk persen met (78)woningen op een (te) klein kavel. Te dure en afgezonderde exclusieve
woningen zonder inpassing in de sociale wijkstructuur leiden ook niet tot vermindering van het
nijpende Scheveningse (sociale) huisvestingsprobleem.
Tenslotte vragen bouw en de pleinruimte ervóór om eenheid in stedenbouwkundig verband, zoals
steeds in gemeentelijk beleid benadrukt en gewenst wordt: Dat willen wij dan ook zien!
Geen weg terug?
De gemeente wil doen geloven dat er geen weg terug is, dat op genomen besluiten zoals het
planuitwerkingskader, niet teruggekomen kan worden. Dat is helemaal niet zo; de gemeenteraad heeft
voldoende beleidsmatige bevoegdheden om in het proces in te grijpen waar dat kan en nodig is; De
ontwikkelaar heeft bewust risico genomen door U en ons niet bij zijn plan te betrekken. Zolang er nog
geen spade de grond in gaat kunnen keuzes gemaakt worden om een beter plan in goed overleg met
bewoners en belanghebbenden(organisaties) voor te leggen zonder dit via de rechter achteraf te
moeten afdwingen.
Red Scheveningen-Bad
Er zijn genoeg voorbeelden op Scheveningen aan te wijzen waarbij achteraf spijt is betuigd dat niet de
juiste besluiten werden genomen, dat niet naar bewoners is geluisterd. Er is wettelijk beleid dat
herhaling daarvan zou moeten voorkomen. Dat wij dan bij de plannen worden betrokken zou
vanzelfsprekend moeten zijn.